Dag 10 : Van Navarrete naar Azofra

Intussen 8 dagen gestapt en iets meer dan een vierde van de afstand overbrugd. Dirk en ik hadden gisteren een gezellige avond met diepzinnige gesprekken. Ook dat is de Camino.
Vandaag zou het niet zo ver zijn, ruim 23 km. Dat zou ik op zo’n 6,5 uur doen, met de nodige stops.
De dag begon grijs, maar koud was het niet. In feite ideaal wandelweer. Ik liet Dirk met zijn lange benen al vlug verder stappen. Als ik zou proberen om zijn tempo te volgen, zou ik zeker uitgeput geraakt zijn. We hadden afgesproken dat we elkaar in Najèra terug zouden zien. Daar had hij een kamer geboekt. De eigenares van hostal A La Sombra del Lauren, waar we deze nacht verbleven, belde voor mij naar Sanofra, waar ik wilde overnachten ; Een grotere stad zoals Najèra zei me minder. Dat lukte wonderwel en dus kon ik met een gerust hart stappen. 
Het pad liep aangenaam tussen de uitgestrekte wijngaarden, langs weerszijden omzoomd door groene heuvels. Alhoewel het de ganse tijd hetzelfde leek te zijn, werd het voor mij nooit saai. Slechts 2 maal was er een echt klimmetje om in een volgend dal te kunnen uitkomen. 
Na 4u stappen, zag ik Dirk terug vlak voor Najèra. Daar aten we samen een lunch en bezochten een kerk van de kloosterorde van de heilige Catharina. In de kerk kregen we een persoonlijk gebed en een zangmoment van de zusters cadeau. We wilden ook nog de grote kerk met klooster bezoeken, maar die bleek gesloten te zijn. Hier nam ik afscheid van Dirk ; ik vermoedde dat we elkaar niet meer zouden tegenkomen op de Camino. Hij heeft 2 maanden om zijn reis te voltooien en wilde nu enkele dagen rust inlassen.
Ik klom na Najèra uit het dal naar wat het plateau van de  ”Alte Rioja” genoemd wordt. De zon was intussen te voorschijn gekomen en het was zo warm dat ik mijn broekspijpen afritste en in korte broek verder stapte. De wijngaarden lagen hier helemaal boven en dus was het vrij vlak om te stappen. Reeds van ver zag ik Azofra liggen. Het dorp bereikte ik na 1u 20 minuten vanaf Najèra. Ik bleek een volledig huis te hebben om de nacht door te brengen. Het deed deugd om uitgebreid een warm ligbad te kunnen nemen en mijn voeten te verzorgen. Nadien ging ik naar de overkant van de straat voor mijn avondmaal en om bij een glas Rioja-wijn dit verslag te maken. Deze keer had ik geen WiFi op de kamer. 
             Heerlijke tapas met rode wijn uit de streek
                   Nog genoeg variatie in het landschap
                                Nog meer Rioja
         Even wat hoogte winnen aan de doorgang naar de                              hoogvlakte van de Rioja Alta
                        Eindbestemming  Azofra




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Afbeelding
Hoogzomer vandaag. Reeds vanaf ’s ochtends vroeg straalde de zon in al haar glorie. Dus korte broek en topje aan. Nog even vest erover voor een uurtje tot het voldoende warm was. In principe stond een tocht van meer dan 30 km op het programma. Ik had me echter al voorgenomen dit niet meer te doen. Ik heb gemerkt dat wanneer ik na 16 u nog onderweg ben, ik me serieus moet motiveren om nog te stappen. Mijn voeten beginnen dan pijn te doen en ik heb elastieken benen, waardoor ik de neiging krijg te struikelen. ’t Zal de vermoeidheid zijn. Dus ging de tocht niet naar Pedrouzo, maar tot Santa Irene, op de kop af 30 km. Onmiddellijk na Mélide ging het stijgen en dalen verder, weliswaar zonder al te steile stukken. Door het mooie weer, waren de panorama's buitengewoon, ook al wandelde ik veel door bossen. Het enige stuk dat enige inspanning vergde, was de afdaling naar de vallei van de Boente en dan weer omhoog naar Castañede. In de Middeleeuwen brachten pelgrims kalksteen vanuit Tricaste...
Meer lezen

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Afbeelding
Vanmorgen eerst een taxi laten komen, die ons terugbracht naar het eindpunt van gisteren in Morgade. Het weer was prachtig. De zon scheen reeds volop en er hing wat mist tussen de heuvels. Ik had gisteren eerst het plan om door te stappen naar Mercadoiro. Vandaag bleek dat de afstand van Morgade naar Mercadoiro zo’n anderhalf uur in beslag nam. Doordat de weg voortdurend op en af ging, lag het tempo niet zo hoog. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat ik sowieso wat trager stap dan 4 weken geleden. De vermoeidheid zal zeker een rol beginnen spelen. Tot aan het stadje Portomarin liet Gallicië zich opnieuw van haar mooiste kant zien. Omhoog en omlaag over veldweggetjes tussen weiden en door bossen stapte ik van het ene boerengehucht naar het andere.  Portomarin zag ik in het dal liggen. Via een heel steil rotspad daalde ik af naar de brug over de Rio Miño om de stad binnen te gaan. Intussen was het middag en kon ik genieten van een uitgebreide lunchpauze op een zonnig terras. Het oude...
Meer lezen

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide

Afbeelding
Gallicië liet zich opnieuw zien van haar gekende kant : grijs en regenachtig. De kilometers slinken echter zienderogen, dus zoveel zal ik niet meer in de regen moeten lopen.😅 Vertrokken na een simpel ontbijt in de auberge. Ontbijten blijkt hier precies niet de gewoonte te zijn. Ik had echter al energie nodig, want de tocht begon onmiddellijk bergopwaarts. Over kleine veldwegen wandelde ik opnieuw van het ene kleine dorpje naar het andere. In feite zou ik een mooi uitzicht moeten hebben op de Sierra de Ligonde, maar de regen en de wolken ontnamen me het uitzicht.  Tegen de middag begon het stilaan op te klaren. Ik kwam aan in Palas de Rei, wat herinnerde aan het vorstelijk paleis dat er eens was. De stad stelt echter niets voor en verder leek het een rommelige boel. Even nadien kwam ik aan in een klein boerendorp waar een gezellige bar geopend was. Spijtig dat het nog steeds niet volledig droog was, anders had ik zeker op het gezellige terras gegeten met een mooi uitzicht. Vanaf da...
Meer lezen