Dag 12 : Van Grañón naar Belorado

Ik was nog eens vroeg opgestaan vandaag, half 7. De eigenaar van de Donativo moest ten laatste om 8u weg en dus had ik gezegd dat ik wel om 7u zou ontbijten.Ik heb verder de gewoonte aangenomen om voor het ontbijt mijn rugzak klaar te maken, zodat ik nadien onmiddellijk kan vertrekken.
Het was deze ochtend bewolkt, maar droog. In de loop van de voormiddag werd de bewolking wat dunner en kon de zon er af en toe doorbreken. Verder was de temperatuur aangenaam. 
Vandaag deed ik maar een halve dagtocht : 16,5 km tot Belorado. Ik wilde in feite wel 1 dorp verder stappen, maar daar bleken nog alle auberges gesloten te zijn. Het eerste dorp waar iets open zou zijn, lag 12 km verder dan Belorado. Dat was voor mij net een brug te ver voor vandaag.
Het pad liep eerst bergafwaarts het dorp Grañon uit. Na ongeveer een half uurtje stappen, aan een kruispunt van wegen te midden van velden, verliet ik de provincie Rioja. De komende 14 dagen zal ik de provincie Castilla y Leon gaan doorkruisen. 
Ik liep vooral op half-verharde veldwegen, evenwijdig met de N 120. Dit is een vrij drukke baan die bijna door het ganse noorden van Spanje loopt van Logroño tot Vigo en zo’n 660 km lang is. Wanneer ik enkele dorpjes passeerde, boog het pad even wat verder af van de weg.
Na het laatste dorp zou het volgens de wandelgids nog zo’n uurtje stappen zijn. Toen ik echter naar het verkeersbord op de N120 keek, zag ik : Belorado 6km. De gids wil waarschijnlijk de pelgrims niet ontmoedigen !😅
Ik stapte vlot door, maar de kilometers leken eindeloos. Na een tijdje begon ik mijn stappen te tellen om te weten hoeveel ik nodig zou hebben om een bepaalde afstand af te leggen. Na 2500 ben ik gestopt ; ik zag geen verkeersbord meer met de afstand er op en nog steeds was ik niet aangekomen. Een beetje bergopwaarts en in een ruime bocht zag ik eindelijk het langverwachte naambord. Ik bleek nog een kilometer te moeten stappen tot in het centrum, maar dat kon me toen weinig schelen. Vandaag had ik mijn doel weer bereikt.
                   De zon breekt door de wolken
         De vrij drukke N120 dwars door het landschap
              Nog steeds prachtig groene heuvels
      Iglesia de San Pedro in het centrum van Belorado

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Afbeelding
Hoogzomer vandaag. Reeds vanaf ’s ochtends vroeg straalde de zon in al haar glorie. Dus korte broek en topje aan. Nog even vest erover voor een uurtje tot het voldoende warm was. In principe stond een tocht van meer dan 30 km op het programma. Ik had me echter al voorgenomen dit niet meer te doen. Ik heb gemerkt dat wanneer ik na 16 u nog onderweg ben, ik me serieus moet motiveren om nog te stappen. Mijn voeten beginnen dan pijn te doen en ik heb elastieken benen, waardoor ik de neiging krijg te struikelen. ’t Zal de vermoeidheid zijn. Dus ging de tocht niet naar Pedrouzo, maar tot Santa Irene, op de kop af 30 km. Onmiddellijk na Mélide ging het stijgen en dalen verder, weliswaar zonder al te steile stukken. Door het mooie weer, waren de panorama's buitengewoon, ook al wandelde ik veel door bossen. Het enige stuk dat enige inspanning vergde, was de afdaling naar de vallei van de Boente en dan weer omhoog naar Castañede. In de Middeleeuwen brachten pelgrims kalksteen vanuit Tricaste...
Meer lezen

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Afbeelding
Vanmorgen eerst een taxi laten komen, die ons terugbracht naar het eindpunt van gisteren in Morgade. Het weer was prachtig. De zon scheen reeds volop en er hing wat mist tussen de heuvels. Ik had gisteren eerst het plan om door te stappen naar Mercadoiro. Vandaag bleek dat de afstand van Morgade naar Mercadoiro zo’n anderhalf uur in beslag nam. Doordat de weg voortdurend op en af ging, lag het tempo niet zo hoog. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat ik sowieso wat trager stap dan 4 weken geleden. De vermoeidheid zal zeker een rol beginnen spelen. Tot aan het stadje Portomarin liet Gallicië zich opnieuw van haar mooiste kant zien. Omhoog en omlaag over veldweggetjes tussen weiden en door bossen stapte ik van het ene boerengehucht naar het andere.  Portomarin zag ik in het dal liggen. Via een heel steil rotspad daalde ik af naar de brug over de Rio Miño om de stad binnen te gaan. Intussen was het middag en kon ik genieten van een uitgebreide lunchpauze op een zonnig terras. Het oude...
Meer lezen

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide

Afbeelding
Gallicië liet zich opnieuw zien van haar gekende kant : grijs en regenachtig. De kilometers slinken echter zienderogen, dus zoveel zal ik niet meer in de regen moeten lopen.😅 Vertrokken na een simpel ontbijt in de auberge. Ontbijten blijkt hier precies niet de gewoonte te zijn. Ik had echter al energie nodig, want de tocht begon onmiddellijk bergopwaarts. Over kleine veldwegen wandelde ik opnieuw van het ene kleine dorpje naar het andere. In feite zou ik een mooi uitzicht moeten hebben op de Sierra de Ligonde, maar de regen en de wolken ontnamen me het uitzicht.  Tegen de middag begon het stilaan op te klaren. Ik kwam aan in Palas de Rei, wat herinnerde aan het vorstelijk paleis dat er eens was. De stad stelt echter niets voor en verder leek het een rommelige boel. Even nadien kwam ik aan in een klein boerendorp waar een gezellige bar geopend was. Spijtig dat het nog steeds niet volledig droog was, anders had ik zeker op het gezellige terras gegeten met een mooi uitzicht. Vanaf da...
Meer lezen