Dag 8 : Van Estella naar Torres del Rio

Ik schrok wakker omdat het daglicht door de luiken piepte.De eerste gedachte was dat ik me had overslapen. Het was bijna half 8, maar even later ging dan toch mijn GSM. Ik had de wekker dus niet goed ingesteld. Vandaag stond een vrij zware tocht van bijna 30 km op het programma. Gelukkig had ik me de avond voordien goed georganiseerd door nog snel een hotelkamer te boeken via Booking.com,  zodat het me geen stress bezorgde.
Ik passeerde langs de shop van het tankstation aan de overkant van de alberge voor een beker koffie, een kort ontbijt en wat extra proviand. Wanneer ik het park in wandelde, zag ik een beetje verder op de parkeerplaats een auto van de lokale politie. Deze keer stapten de politieagenten uit en vroegen ze waar ik naartoe ging. Ik vertelde in het Engels dat ik een kamer had geboekt in Torres del Rio. Ze maakten me er vriendelijk op attent dat ik in feite de Camino niet mocht stappen. Ik heb geantwoord dat ik in de regio stapte en dat ik mijn documenten bij had waarmee ik maandag Spanje was binnen gekomen. Ze moesten mijn papieren niet zien en vroegen evenmin naar mijn identiteitskaart. Oef, ik kon verder stappen. 
Na een korte klim uit het dorp kwam ik bij het monasterio van Irache. De vroegere kloosterwijngaard is vooral bekend om zijn fontein ; de linkse kraan geeft geen water, maar rode wijn. Je mag er een beker van drinken, maar geen flessen vullen. Bij de fontein zat de Duitse man die ik  enkele dagen voordien kort had gesproken. Het bleek dat hij in hetzelfde hotel had geboekt en vroeg of het ok was dat we samen zouden stappen. Dus waren we de ganse dag samen op pad. 
Het pad liep op en af tussen wijngaarden en korenvelden. Doordat er vandaag wat wind was, leken de heuvels wel te golven, een prachtig schouwspel.
Met z'n 2 stapten we vlotjes verder. Rond 13u namen we onze lunchpauze en bleken we al over de helft van onze tocht te zijn. Na enkele uren kwamen we aan in Los Arcos, waar een gezellig terras open was op het stadsplein en we samen iets dronken. Van hieruit zou het nog zo’n anderhalf uur zijn tot in Torres del Rio. Vlak voor het stadje moesten we eerst terug afdalen om de rivier te kunnen oversteken,  om dan met een kort steil klimmetje na 8 u onderweg te zijn geweest, het eindpunt te bereiken.
                            Het dorp uitwandelend
                    Gratis wijn van de kloosterwijngaard
                             Marktplaats Los Arcos
                                   Torres del Rio

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Afbeelding
Hoogzomer vandaag. Reeds vanaf ’s ochtends vroeg straalde de zon in al haar glorie. Dus korte broek en topje aan. Nog even vest erover voor een uurtje tot het voldoende warm was. In principe stond een tocht van meer dan 30 km op het programma. Ik had me echter al voorgenomen dit niet meer te doen. Ik heb gemerkt dat wanneer ik na 16 u nog onderweg ben, ik me serieus moet motiveren om nog te stappen. Mijn voeten beginnen dan pijn te doen en ik heb elastieken benen, waardoor ik de neiging krijg te struikelen. ’t Zal de vermoeidheid zijn. Dus ging de tocht niet naar Pedrouzo, maar tot Santa Irene, op de kop af 30 km. Onmiddellijk na Mélide ging het stijgen en dalen verder, weliswaar zonder al te steile stukken. Door het mooie weer, waren de panorama's buitengewoon, ook al wandelde ik veel door bossen. Het enige stuk dat enige inspanning vergde, was de afdaling naar de vallei van de Boente en dan weer omhoog naar Castañede. In de Middeleeuwen brachten pelgrims kalksteen vanuit Tricaste...
Meer lezen

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Afbeelding
Vanmorgen eerst een taxi laten komen, die ons terugbracht naar het eindpunt van gisteren in Morgade. Het weer was prachtig. De zon scheen reeds volop en er hing wat mist tussen de heuvels. Ik had gisteren eerst het plan om door te stappen naar Mercadoiro. Vandaag bleek dat de afstand van Morgade naar Mercadoiro zo’n anderhalf uur in beslag nam. Doordat de weg voortdurend op en af ging, lag het tempo niet zo hoog. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat ik sowieso wat trager stap dan 4 weken geleden. De vermoeidheid zal zeker een rol beginnen spelen. Tot aan het stadje Portomarin liet Gallicië zich opnieuw van haar mooiste kant zien. Omhoog en omlaag over veldweggetjes tussen weiden en door bossen stapte ik van het ene boerengehucht naar het andere.  Portomarin zag ik in het dal liggen. Via een heel steil rotspad daalde ik af naar de brug over de Rio Miño om de stad binnen te gaan. Intussen was het middag en kon ik genieten van een uitgebreide lunchpauze op een zonnig terras. Het oude...
Meer lezen

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide

Afbeelding
Gallicië liet zich opnieuw zien van haar gekende kant : grijs en regenachtig. De kilometers slinken echter zienderogen, dus zoveel zal ik niet meer in de regen moeten lopen.😅 Vertrokken na een simpel ontbijt in de auberge. Ontbijten blijkt hier precies niet de gewoonte te zijn. Ik had echter al energie nodig, want de tocht begon onmiddellijk bergopwaarts. Over kleine veldwegen wandelde ik opnieuw van het ene kleine dorpje naar het andere. In feite zou ik een mooi uitzicht moeten hebben op de Sierra de Ligonde, maar de regen en de wolken ontnamen me het uitzicht.  Tegen de middag begon het stilaan op te klaren. Ik kwam aan in Palas de Rei, wat herinnerde aan het vorstelijk paleis dat er eens was. De stad stelt echter niets voor en verder leek het een rommelige boel. Even nadien kwam ik aan in een klein boerendorp waar een gezellige bar geopend was. Spijtig dat het nog steeds niet volledig droog was, anders had ik zeker op het gezellige terras gegeten met een mooi uitzicht. Vanaf da...
Meer lezen