Dag 24 : Van Astorga naar Foncebadón

Vanmorgen moesten we al voor 8u de Albergue verlaten. Bijgevolg hoorde ik reeds vanaf 6u gestommel van andere pelgrims die zich gingen klaarmaken. Ze hielden het hier wel coronaproof ; we sliepen allemaal apart in de slaapzaaltjes, bubbels werden niet gemengd. Intussen blijken er al meer pelgrims op pad te zijn. Toch loop ik bijna de ganse tijd zonder iemand tegen de komen.
Ik had het internet geraadpleegd om te weten hoe ik me vandaag zou moeten kleden. Na de hoogvlaktes en de heuvels zou ik terug meer de bergen ingaan. Ze voorspelden regen en sneeuwbuien. Wat een verschil met enkele dagen geleden. Toen was het 24 graden en vandaag zou het niet meer dan 10 graden worden. Het blijkt hier zowat hetzelfde te zijn als in België, van het ene uiterste in het andere. 
Niet getreurd, voor mijn start nam ik eerst nog uitgebreid de tijd om te ontbijten in een koffiebar in Astorge. 
Bij de start van de wandeling was het droog en er scheen een flauw zonnetje. De bergen in de verte waren echter gehuld in donkere wolken.
Ik verliet Astorga langs de prachtige kathedraal en het naastgelegen "bisschoppelijk" paleis, naar het ontwerp van Gaudi. Het paleis werd echter nooit ingehuldigd. Het doet nu dienst als museum van de Camino.
Na ongeveer een half uurtje kwam ik voorbij Ermita del Ecce Homo, wat een overblijfsel is van een vroeger pelgrimshospitaal uit de 15de eeuw.
Ik liep gemoedelijk over veldwegen van het ene kleine dorp naar het andere, de kant van  de weg vol bloeiende bremstruiken. Langzaam ging ik steeds hoger de heuvels in op weg naar de montes Léones. Wanneer de wolken wat optrokken, kreeg ik de Montes de Léon en de Sierra del Teleno mooi te zien, nog resten sneeuw op de flanken.
Via een smal veldpad en met een klein klimmetje bereikte ik het voorlaatste dorp Rabanal del Camino. Hier nam ik nog een middagpauze, omdat ik wist dat ik nu moest klimmen naar het op 1439m hoog gelegen Foncebadón. 
Via een grindpad dat uitmondde in een smal ezelspaadje ging het stevig de hoogte in. De wind was intussen  opgestoken en ik werd getrakteerd op de eerste regen- en sneeuwvlagen vandaag. In feite had ik vandaag 4 seizoenen in 1 dag : lente in de ochtend, zomer ' s middags, namiddag herfst met de wind en regen en winter na aankomst in Foncebadón. Maar al bij al was het een prachtige gevarieerde tocht. 
Foncebadón leek wel uitgestorven  toen ik omstreeks 16u aankwam. Na wat zoeken, vond ik een mooi onderkomen in alberge El Convento. En terwijl ik genoot van een heerlijk avondmaal ging het steeds harder sneeuwen met een prachtig winterlandschap als resultaat. Alles is schijnbaar mogelijk op de Camino.
  De kathedraal van Astorga en rechts het paleis van Gaudi
                       Ermita del Ecce Homo
          Onderweg, nog achterom kijkend naar Astorga
          Onderweg, met de bloeiende bremstruiken 
                    Langzaam, steeds hoger
                    De wolken trekken op
                        Klim naar Foncebadón 
     Uitzicht vanuit de alberge El Convente in Foncebadón 
                     Enkele uren later in Foncebadón 



     






Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide