Dag 27 : van Cacabelos naar Villafranca del Bierzo

Ik was even de tel kwijt met de dagen. 
Rustige dag gepland vandaag. Na ruim 3 weken stappen leek het me verstandig even wat gas terug te nemen voor de laatste sprint in te zetten. Uit de wandelgids wist ik ook dat er morgen een pittige tocht gaat volgen. Dus stapte ik in de voormiddag rustig van Cacabelos naar Villafranca, slechts 9 km. Dat is dus mijn geplande "rustdag". 
Het was grijs en het motregende. De temperatuur was echter zeer zacht, waardoor ik het vlug te warm had met mijn jas aan. Dus deed ik de rits maar open.
Ik liet de dorpskern van Cacabelos snel achter mij en liep langs een rustige veldweg in een half uurtje naar een volgend dorp. Nadien ging het opnieuw volop de natuur in. Van vergezichten was voorlopig geen sprake, aangezien alles schuil ging in de wolken. Het pad liep nochtans prachtig tussen de heuvels door, langs uitgestrekte wijngaarden en kersenbomen. Ik kon het niet nalaten een rijpe kers te plukken ; de meeste waren echter nog niet rijp genoeg.
Na zo’n 2,5 uur bereikte ik reeds Villafranca. Villafranca del Bierzo wordt ook "klein Compostela" genoemd. In de Middeleeuwen geraakten zieken en zwakken niet over de hoge Cebreiropas, zodat zij ook een aflaat konden krijgen op de treden van "Puerto del Perdon" van de Iglesia de Santiago, gelegen aan het begin van het dorp. De poort van deze kerk wordt net zoals in Santiago, alleen in de heilige jaren geopend. 
De rest van de dag genoot ik van een bezoekje aan de stad, met bijhorend terrasje. Ik merkte dat het nog steeds erg rustig is overal en ook hier trof ik geen andere pelgrims aan. Maar het terrasje deed deugd en intussen kwam ook de zon te voorschijn.  
                   Laatste wazig uitzicht op Cacabelos.
  Geen panorama's, maar toch prachtig groen landschap 
                ......en uitgestrekte wijngaarden 
                 Aankomst in Villafranca del Bierzo 
Iglesia de Santiago, voor de aflaat van zieken en zwakken
         Collegiata de Santa Maria, imposante voormalige                              kapitelkerk in het centrum van de stad 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Afbeelding
Hoogzomer vandaag. Reeds vanaf ’s ochtends vroeg straalde de zon in al haar glorie. Dus korte broek en topje aan. Nog even vest erover voor een uurtje tot het voldoende warm was. In principe stond een tocht van meer dan 30 km op het programma. Ik had me echter al voorgenomen dit niet meer te doen. Ik heb gemerkt dat wanneer ik na 16 u nog onderweg ben, ik me serieus moet motiveren om nog te stappen. Mijn voeten beginnen dan pijn te doen en ik heb elastieken benen, waardoor ik de neiging krijg te struikelen. ’t Zal de vermoeidheid zijn. Dus ging de tocht niet naar Pedrouzo, maar tot Santa Irene, op de kop af 30 km. Onmiddellijk na Mélide ging het stijgen en dalen verder, weliswaar zonder al te steile stukken. Door het mooie weer, waren de panorama's buitengewoon, ook al wandelde ik veel door bossen. Het enige stuk dat enige inspanning vergde, was de afdaling naar de vallei van de Boente en dan weer omhoog naar Castañede. In de Middeleeuwen brachten pelgrims kalksteen vanuit Tricaste...
Meer lezen

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Afbeelding
Vanmorgen eerst een taxi laten komen, die ons terugbracht naar het eindpunt van gisteren in Morgade. Het weer was prachtig. De zon scheen reeds volop en er hing wat mist tussen de heuvels. Ik had gisteren eerst het plan om door te stappen naar Mercadoiro. Vandaag bleek dat de afstand van Morgade naar Mercadoiro zo’n anderhalf uur in beslag nam. Doordat de weg voortdurend op en af ging, lag het tempo niet zo hoog. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat ik sowieso wat trager stap dan 4 weken geleden. De vermoeidheid zal zeker een rol beginnen spelen. Tot aan het stadje Portomarin liet Gallicië zich opnieuw van haar mooiste kant zien. Omhoog en omlaag over veldweggetjes tussen weiden en door bossen stapte ik van het ene boerengehucht naar het andere.  Portomarin zag ik in het dal liggen. Via een heel steil rotspad daalde ik af naar de brug over de Rio Miño om de stad binnen te gaan. Intussen was het middag en kon ik genieten van een uitgebreide lunchpauze op een zonnig terras. Het oude...
Meer lezen

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide

Afbeelding
Gallicië liet zich opnieuw zien van haar gekende kant : grijs en regenachtig. De kilometers slinken echter zienderogen, dus zoveel zal ik niet meer in de regen moeten lopen.😅 Vertrokken na een simpel ontbijt in de auberge. Ontbijten blijkt hier precies niet de gewoonte te zijn. Ik had echter al energie nodig, want de tocht begon onmiddellijk bergopwaarts. Over kleine veldwegen wandelde ik opnieuw van het ene kleine dorpje naar het andere. In feite zou ik een mooi uitzicht moeten hebben op de Sierra de Ligonde, maar de regen en de wolken ontnamen me het uitzicht.  Tegen de middag begon het stilaan op te klaren. Ik kwam aan in Palas de Rei, wat herinnerde aan het vorstelijk paleis dat er eens was. De stad stelt echter niets voor en verder leek het een rommelige boel. Even nadien kwam ik aan in een klein boerendorp waar een gezellige bar geopend was. Spijtig dat het nog steeds niet volledig droog was, anders had ik zeker op het gezellige terras gegeten met een mooi uitzicht. Vanaf da...
Meer lezen