Dag 29 : Van O Cebreiro naar Triacastela

Wat een verschil met gisteren. Gallicië doet haar reputatie alle eer aan : regen, mist en een echte stormwind. 
Niet getreurd, regenkleding aan en gewoon op pad. Gelukkig zijn de voeten terug voldoende genezen zodat ik mijn bergschoenen aan kon. Zo hield ik alvast droge voeten. 
Al onmiddellijk uit het dorp had ik de keuze om de mooie variant te stappen over verschillende bergpassen of gewoon langs de weg naar beneden gaan. Dat laatste sprak me helemaal niet aan en dus ging ik niet alleen de weergoden  trotseren.
Het begon al onmiddellijk met een klimmetje naar een eerste bergpas op 1378m. Gelukkig liep ik vooral door een bos, waardoor ik minder last had van de regen en de wind.
Hierna daalde ik af naar een klein dorp om nadien op een veldpad naar een nieuwe pas te stijgen : San Roque op 1270m. Doordat hier het landschap meer open was, had de wind vrij spel. Op de pashoogte staat een standbeeld van een pelgrim die zich schrap zet tegen de wind. Bij het maken van een foto, moest ik gebruik maken van zijn stok om niet weggeblazen te worden. 
Hierna ging het gezellig op en af tussen de heuvels. Nu ja, echt gezellig kon je het in feite niet noemen omwille van het slechte weer. Spijtig. Soms liep ik zigzaggend over het pad omdat de felle zijwind mij bijna omver blies. Na nog eens een keer te zijn afgedaald naar een dorp volgde de laatste klim naar de bergpas Alto de Poio op1337m. Normaal zou je op dit punt een prachtig uitzicht moeten hebben op de Sierra de O Rañadoiro en de vallei met Tricastela in de diepte. Voor mij geen vergezichten vandaag omwille van de regen en de mist. Maar hetgeen ik wel kon zien, was prachtig en gaf me al een goed idee hoe mooi groen Gallicië in feite is. 
Over mooie veldpaden, die hier en daar overgingen in holle wegen met hoge bomen langs de rand, daalde ik gestaag af in de vallei. Dit beschermde mij alleszins uitstekend tegen het gure weer. Na een kleine 22 km en 6,5 uur onderweg kon ik gelukkig mijn intrek nemen in een gezellige warme auberge, waar ik tegen een kleine vergoeding mijn was liet doen, welke ik 2u later proper en droog kreeg afgeleverd. Een lekker pelgrimsmenu met soep, kalfstong en rijstpap vergezeld van een glas rode wijn deden me toch nagenieten van deze dag.
         Vertrek uit O Cebreiro (mijn hostel achteraan)
                   Regen en wind domineren 
                     Vasthouden om niet weg te waaien
               Toch al een glimp van het landschap 
                   Door een mooie holle weg afdalen
                         Tricastela bijna bereikt
      

 




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Afbeelding
Hoogzomer vandaag. Reeds vanaf ’s ochtends vroeg straalde de zon in al haar glorie. Dus korte broek en topje aan. Nog even vest erover voor een uurtje tot het voldoende warm was. In principe stond een tocht van meer dan 30 km op het programma. Ik had me echter al voorgenomen dit niet meer te doen. Ik heb gemerkt dat wanneer ik na 16 u nog onderweg ben, ik me serieus moet motiveren om nog te stappen. Mijn voeten beginnen dan pijn te doen en ik heb elastieken benen, waardoor ik de neiging krijg te struikelen. ’t Zal de vermoeidheid zijn. Dus ging de tocht niet naar Pedrouzo, maar tot Santa Irene, op de kop af 30 km. Onmiddellijk na Mélide ging het stijgen en dalen verder, weliswaar zonder al te steile stukken. Door het mooie weer, waren de panorama's buitengewoon, ook al wandelde ik veel door bossen. Het enige stuk dat enige inspanning vergde, was de afdaling naar de vallei van de Boente en dan weer omhoog naar Castañede. In de Middeleeuwen brachten pelgrims kalksteen vanuit Tricaste...
Meer lezen

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide

Afbeelding
Gallicië liet zich opnieuw zien van haar gekende kant : grijs en regenachtig. De kilometers slinken echter zienderogen, dus zoveel zal ik niet meer in de regen moeten lopen.😅 Vertrokken na een simpel ontbijt in de auberge. Ontbijten blijkt hier precies niet de gewoonte te zijn. Ik had echter al energie nodig, want de tocht begon onmiddellijk bergopwaarts. Over kleine veldwegen wandelde ik opnieuw van het ene kleine dorpje naar het andere. In feite zou ik een mooi uitzicht moeten hebben op de Sierra de Ligonde, maar de regen en de wolken ontnamen me het uitzicht.  Tegen de middag begon het stilaan op te klaren. Ik kwam aan in Palas de Rei, wat herinnerde aan het vorstelijk paleis dat er eens was. De stad stelt echter niets voor en verder leek het een rommelige boel. Even nadien kwam ik aan in een klein boerendorp waar een gezellige bar geopend was. Spijtig dat het nog steeds niet volledig droog was, anders had ik zeker op het gezellige terras gegeten met een mooi uitzicht. Vanaf da...
Meer lezen

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Afbeelding
Vanmorgen eerst een taxi laten komen, die ons terugbracht naar het eindpunt van gisteren in Morgade. Het weer was prachtig. De zon scheen reeds volop en er hing wat mist tussen de heuvels. Ik had gisteren eerst het plan om door te stappen naar Mercadoiro. Vandaag bleek dat de afstand van Morgade naar Mercadoiro zo’n anderhalf uur in beslag nam. Doordat de weg voortdurend op en af ging, lag het tempo niet zo hoog. Daarbij heb ik de indruk gekregen dat ik sowieso wat trager stap dan 4 weken geleden. De vermoeidheid zal zeker een rol beginnen spelen. Tot aan het stadje Portomarin liet Gallicië zich opnieuw van haar mooiste kant zien. Omhoog en omlaag over veldweggetjes tussen weiden en door bossen stapte ik van het ene boerengehucht naar het andere.  Portomarin zag ik in het dal liggen. Via een heel steil rotspad daalde ik af naar de brug over de Rio Miño om de stad binnen te gaan. Intussen was het middag en kon ik genieten van een uitgebreide lunchpauze op een zonnig terras. Het oude...
Meer lezen