Dag 26 : Van Molinaseca naar Cacabelos

Ik had een tochtje van 22,2 km voor de boeg. In principe zou ik verder gaan naar Villafranca del Bierzo en daar een volledige rustdag inlassen. Ik had echter besloten om het vandaag ook rustig te houden en morgen nog een wandeling van een uurtje of 2. Zo zouden de spieren wat los blijven en krijg ik toch wat extra rust voor ik de provincie Gallicië binnen ga.
Een rustige nacht gehad. Ik was weer helemaal alleen in de auberge en kon dus doen en laten wat ik wou. Spijtig genoeg was er geen kans op ontbijt en moest ik genoegen nemen met een energiereep en wat water. 
Net buiten Molinaseca ging ik al snel een veldweg in, waardoor ik niet langs de grote weg moest stappen. Ik moest wat hoogte winnen om het dorp Campo, voor Ponferrada, te kunnen doorkruisen. Nadien liep ik opnieuw op een veldweg, en langs de buitenwijken kwam ik Ponferrada binnen. Het eerste wat ik er deed, was een bar binnenstappen en een ontbijt nemen ; ik was een kleine 2u onderweg. 
Ponferrada ontleent haar naam aan de met ijzer versterkte brug over de Rio Sil. "Pons Ferrata" betekent "brug van ijzer". Indrukwekkend is de burcht van de tempeliers in het oude stadsgedeelte.  Reeds vanaf de 12 de eeuw begonnen ze aan dit bouwwerk en een kleine 100 jaar later was het voltooid. Het werd echter nog tot in de 20ste eeuw keer op keer verbouwd en vergroot zodat het nu zo’n 8000m² groot is. 
Na Ponferrada te hebben doorkruist, wandelde ik langs rustige chique villawijken naar het volgend dorp, Columbrianus. Vanaf daar werd de streek weer minder bevolkt en kreeg ik terug meer zicht op de bergen en de natuur. Achterom kijkend naar Ponferrada kon ik nu heel goed zien hoe de stad in een kom ligt en langs alle zijden door bergen omringd wordt. Hierdoor is het klimaat in het dal erg zacht. Dat kon ik zelf goed vaststellen. Toch was het weer erg wisselvallig ; Wolken, zon en regenbuien wisselden elkaar in een snel tempo af. Dus deed ik voortdurend mijn jas open en dicht, kap op en kap af.
Na Fuentes Nuevas, waar ik mijn middagpauze nam, en Camponaraya kreeg de natuur terug de bovenhand. Het pad liep afwisselend tussen bomen en wijngaarden tot vlak voor mijn eindbestemming Cacabelos.
Cacabelos was in de Romeinse tijd het bestuurscentrum van de goudmijnen. Nu neemt de wijnbouw een belangrijke plaats in. Met de herkomstaanduiding D.O. El Bierzo in 1989 worden er echte kwaliteitswijnen geproduceerd die kunnen wedijveren met de beste Rioja-wijnen. 
                  Op de kleine pas vlak voor Campo
                Zicht op Ponferrada vanuit Campo
                  Ponferrada, omringd door bergen
                  De tempeliersburcht in Ponferrada 
                         Opnieuw de natuur in
                              In Fuentas Nuevas
               Wijngaarden, behorende tot D.O. El Bierzo
                         .....En bossen
               ....En iets heel bemoedigend onderweg😅


Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 33 : Van Mélide naar Santa Irene

Dag 31 : Van Morgade naar Ventas de Narón

Dag 32 : Van Ventas de Narón naar Mélide